dala ng kalituhan

alam mo ba yung tumblr? hindi ko siya maintindihan.

tinitignan ko kung para saan ang mga pindutan don, anong ginagawa nun? tsh

nagtataka ako kung pano ko na "like this" ang reblog ni reyvan

nagulat ako na post na pala ang pic ko, kala ko naguupload ako ng profile pic eh

naguguluhan ako sa bagay bagay, sa mga kaganapan.

so habang nakatulala at pinaglalaruan ang labi ko sa harap screen ng laptop ko...

iniisip ko kung ano ang tumblr, pero higit sa lahat bakita ako nandito?

bago ko ipress yung pindutan na magsasign-in sakin sa tumblr

sabi ko di ko iiwan ang blogger ko "he's my first" (ayyy)

he knows the aggressive side of me, the positions im in, he has that perfect view of me.

(landeh) yes, i love him. he's been in me...he knows the inside of me. (lustful much)

mahirap mangiwan, pero higit sa lahat mahirap maiwanan

si tumblr. pinasok ko ang mundo niya, hindi niya ako pinapapasok. he leaves me full of questions, uncertainties and clueless. im trying to reach out, pero hindi eh. tinatanong ko nga ang followers niya kung pano siya maintindihan pero walang makasagot sakin kung pano.

tumblr. A world im in, but i dont understand why im here.

parang sa puso niya...(sino yung "niya")

***

Be strong for it. Love is not for the weak heart

dala ito ng kagustuhan kong magsulat, at kalituhan sa mga bagay sa tumblr

sa kagustuhan kong ika'y maging akin, kalituhan kung anong rason

(waaah)