hindi mo kelangan sumagot makinig ka lang
masaya naman ako ngayon, pero pag naaalala kita naglalaro na yung emotion ko. para bang nagtutug of war sa iiyak o masaya. kung hahayaan ko bang tumulo luha ko or tatandaan na lang ang pagpapatawa mo. bakit ka ba nawala? pamacho ka pa kasi eh...ayaw mo kami magworry, gets ko na yun. pero para saan pa ang pamilya kung hindi kami magwoworry? natural lang naman yun samin eh...we love you
huuuuy...paps.
idol kita, alam ko alam mo yun. mana ako sayo eh...nakakainis nga pati pamacho mo namana ko eh. tulad mo mas naglalabas ka ng takot, ng kaba, ng pangamba sa mga kaibagan mo...PAPA naman eh.
nasasaktan ako ngayon...ayoko yung nakikita ko. ayoko yung nangyayari...pero sabi mo nga i was placed here for a reason. nung iba nagsabi nun parang yada yada lang nila eh, nung ikaw nagsabi tumatak sa puso ko eh.
paps, i hope i made you proud. i really wish you were there nung graduation ko...
namimiss lang kta, namimiss pa rin kita. hindi ako makagetover pa rin. sa totoo lang hindi ko pa rin tanggap. nagtatago ka lang ba? tinetest mo ba kami?
kung asan ka man alagaan mo sarili mo ah, wag pa macho. pwede humingi ng tulong, pwede maglabas ng sama ng loob.
I love you, papa.
No comments:
Post a Comment