Bag

araw araw dala ko itong bag. bawat araw nadadagdagan ang laman. bumibigat.

bubuhatin ko sa likod, pag nangawit papatong sa ulo, pag sumakit gagawing shoulder bag.

kahit anong mangyari dadalhin ko pa rin, ako lang ang magbubuhat. kasi hinayaan kong bumigat, pumayag ako na magpalagay ng gamit ng iba, may space pa eh pero kahit hindi na suksok lang! ako ang magbubuhat kasi bag ko 'to. ako ang may kasalanan, desisyon ko kung bakit bumigat ito ng ganito. kahit hindi na pantay ang braso, hirap na ang leeg ko at ang likod ko pilit kong binuhat ang punong puno na pilit ko pang pinupuno na bag. hanggang nung isang araw bumigay ang bag. nakita ko ang lahat ng gamit na nilagay ko, nilagay ng iba. mga tinatago ko, mga dapat ng itapon at mga dapat itago. mga alaala, mga kaibigan, mga kwento, mga problema. napansin ko out of the 100%, 10% lang ang gamit ko na tunay kong matatawag na akin. 10% na ako lang, na akin lang, walang kahati.

tama na. bumili ako ng bagong bag. bag na para sakin lang. pupunuin ko to ng 90% me at 10% others. nakakapagod ng buhatin ang iba eh