expiration date

pagbukas ko ng kabinet sa pantry. napa-wow na lang ako sa sobrang dami ng laman. canned goods, chips, candy lahat andun. tinitgnan ko ang isa isa inaalala ko ang lasa ng mga natikman ko na, iniisip ko kung ano lasa kung hindi ko pa natry. may mga familiar na tatak pero hindi ko pa talaga natitikman. may moby dun na isa sa mga local favorite ko, na kahit hindi ko siya nakakain parati pero pag natakam ako never fails to satisfy me. ayun biglang may cheetos, ang aking happy food. hindi ako machichirya pero pagdating sa dalawang toh, hmmmm ang sarap eh. tumingin ako sa kanan andun ang spam, corned beef. sa kabila naman ang mga cup noodles. sa dami ng pagkain hindi ko sila makain lahat, kahit matikman. kilala ko lang sila dahil sa tatak, sa packaging. yung iba kilalang kilala ko na kasi may long term customer relationship na ako dun haha :)

sa sobrang lula ko sa mga pagkain sa kabinet binuksan ko ang ref. kumuha ako ng yakult at habang naka kagat ako sa may opening niya nakita ko ang expiration date...
29 march 2010

swabe lang talaga.
pagpasok ko ng ab ulit kahapon. madaming familiar faces, madami din ako nakasama at naging kaibigan. tingin sa kanan sa kaliwa andun sila mga kasama kong aalis at mga maiiwan pa ng ilang taon. mabuti na lang at madami akong naging kaibigan sa ibat ibang batch mapaibang courses sa loob at labas ng ab. masasabing may good friendship na rin siguro kami ng mga ito.
march 29, 2010 is my expiration date in UST because after that i will have me.
a new me, cheers to the future me.

Longboard

lately nahilig ako sa long board, para siyang skateboard pero mahaba. medyo may trauma ako dito, pero tsh ano ba ang salitang trauma sakin? mas lalong takot ako mas lalo kong gustong labanan. so sinubukan ko, laking tuwa ng mga kaibagan kong chinggona papis ng makita nila ang balance ko sa board. ilang horas lang kaya ko na maglowride? basta yung curve thingy, komportable na daw ako sa board pero kita pa rin na binabantayan ko ang kilos ko. sumunod na araw na masubukan ko, ayung let loose na ako :)

masaya mag longboard. ang pag apak ko sa board ay pag apak ko sa magiging bagong buhay ko pagkatapos ng kolehiyo. ang pag bwelo ko, pagkis kis ng paa ko sa sahig para makaandar ko ang tanda na magbibigay ng bwelo ko para magawa ko ang mga gusto ko. at pag nakapatong na ang dalawa ko sa board paalala na kaya ko mag-isa :) kaya ko tumayo mag-isa. ang tuhod ko na susuporta sa sakay ng buhay ko, ang adrenalin habang naglolow ride ang excitement sa adventure at challenges na darating sa buhay. at ang hampas ng hangin at pag ikot ng gulong ang paalala na matatapos din ang lahat nito ng mabilis.

haaay buhay :) isa kang rollercoaster ride, isa kang longboard ride :)

masarap pero mahirap

nilalapitan, tinatakbuhan
ikaw ang sumbungan
masaya, malungkot
ikaw ang laging andiyan

gabi gabi na ata kitang hinahanap
alam ko naman kung nasaan ka
ang di matagong ngiti
tuwing ika'y aking kapiling

mas lalo akong lumalayo
mas lalo kita namimiss
at pag andiyan ka na ulit
may kakaibang high

mahihilo ako sa sobrang saya
parang bata na nakawala sa hawla
ikaw ang may kasalanan
ang lakas mo sakin


sakit na ng ulo ko
ikaw, oo ikaw.
masarap kang kasama
pero mahirap mainlove sayo

Normal

magiilang buwan o isang taon na din na ganito ang sitwasyon. normal lang, parang ang tagal mo ng kasama sa picture ng buhay ko pero hindi naman talaga. nakikita lang kita sa entablado noon, nakakasalubong sa maliliit na daanan ng building na iyon, pasimpleng hi hello kaso di naman kita kilala pero ngayon makikita na kita kung saan saan bigla, makakasama at makakatawanan. di naman malayo na mangyari yun, normal lang.. diba?

presensya mo pa lang nangingiti ako. normal. natutuwa lang naman ako na andiyan ka nanaman. kahit wala naman talaga tayong pinaguusapan na seryoso masyado.
ayun ang mga pangaasar mo na yung mga ano mga kakaalam mo lang tungkol sakin pero cge simula yan ng pagiging close. normal pa rin.
pag gising ko inaasahan kong text mo ang bubungad sa screen ng cellphone ko. normal. masarap ka kausap, at alam ko natutuwa ka rin na kausap ako. normal, lagi ko namang sinisilip ang phone ko pagkagising na pagkagising ko.
ang abangan ang susunod na araw na makakasama kang tumambay sa "place to be" tapos magkwetuhan ng kung ano ano. mga experiences, jokes at kung ano. normal, ganun talaga pag nageenjoy ka hinahanap hanap mo.

pero ang ngitian ka habang malayo ang tingin mo, hindi ko masabing normal
ang saya ko lang

Lakad

matapos ang masayang gabi na walang tigil sa kakasayaw at inuman nagising ako sa init ng araw.
sunday na pala, dalawang school working days at tapos na. tapos na ang apat na taon na pagtitiis, pagpupuyat, pagpapagod
naglakad ako papunta sa sakayan. nakatingin ako sa kalsada, sa poste, sa sidewalk, sa mga tao na nakakasalubong basta napapansin ko ang halos lahat in details, malinaw at naaalala ko ang lahat hanggang sa pagsakay ko ng jeep kahit ngayon kaya ko toh sinusulat. sa jeep naman ang bilis ng lahat, pag nakatingin ako sa labas blurred, tapos titigil ng sandali magstostop over sa gasolinahan tapos go ulit, minsan igegewan gewang pa ni kuya ang pagdridrive tapos biglang preno kasi babaan na.
ayan nasa jeep nanaman ako at gumana nanaman ang utak ko.

sa bawat imahe or parang video nung lakad ko kanina,
ngayon naisip ko dun sa apat na taon nilakad ko ba? o sinakay ko sa jeep?