Saturday, July 24, 2010

Salamin

matatapos na ang 2weeks ko dito sa thailand. its a good experience for me, i actually like it here. pero not that much to live here, mas pipiliin ko pa rin sa pinas. anyways, habang nagtuturo ako kanina sa kids jam. habang nagbibilang ng 5 6 7 8 bigla akong napatingin sa sarili ko sa salamin parang unang beses ko nakita sarili ko. unang beses ko nakita na nagtuturo ako. what was once a picture in my mind is now a reality happening. napangiti ako ng ilang segundo, at bumalik ang tingin ko sa mga studyante ko habang sinasayaw nila ang turo ko. pero tinignan ko ulit sarili ko, sandali lang :) nakakatuwa kasi... andito ako sa dream ko. totoo siya. i can see it. i can feel it. im in it. im doing it.

everything will fall into place. dream big!

Friday, July 16, 2010

Thailand trip: 3 in 1 package

last night, some of my friends gave me a surprise visit/inuman. Drinking is my vice but not my addiction. I just seem like an alcoholic but im not :) what im addicted to is my friends, the company. i like being around them, i mean who doesn't? ok so we were having a real good time. i was sitting in my chair looking straight but it felt like i was riding a roller coaster ride. i drank too much. oooops i drank soooo much that i ended up hugging the toilet and showering it with my love from inside out, if you know what i mean?:) Trying to make myself stand after hugging the toilet, made me feel lonely and not so excited of what saturday and the weeks after may bring. this is when i proved that a toilet is a thinking chair.

i get a loud wake up call from my dad "Giannina! tumayo ka diyan!" to cut it short, i got scolded. i wasnt suppose to drink for a month but i did and i got wasted. i didnt tell them i was going to drink. basically its my fault. im sorry. "Give me one good reason kung bakit papayagan pa kita pumunta ng thailand?"

I get to travel, i get to dance. and i get to do one of my dreams...to teach kids hiphop. Riding that plane means a dream becoming true. (the 3 in 1 package)

Thailand, here i come.

-------
Thank you Lord for giving me this talent, and thank you for making dreams come true :) lab yu sobra mehn!

Thursday, July 15, 2010

habang nakainom II

gusto ko lang ilabas ang lahat ng nararamdaman ko. so kung nababasa mo ito. SHHHHH
sinubukan ko ang the bar strawberry, masarap siya. ang bango sobra. wala naman amats pero masarap magsulat ng naka-inom.

hirap akong aminin sa sarili, kung kaya't mas mahirap na sabihin ko sa iba.
di ko kayang tanggapin na mawawala ka na sa akin, napakasakit na marining na ayaw mo na sa akin kaya't heto ako basang basa sa ulan, walang masisilungan. pero ulaaaaaaaaaan sinong di mapapasayaw sa ulan?

ang ibig ko sabihin is i dont get it. hindi ka naman kagwapuhan, katalinuhan, hindi ka naman mabango, hindi ka rin ganun kasaya kausap kasi hindi ka good conversationalist and not a really good personality. sometimes you're a douche bag! alam kong mawawala ka sakin, knowing you? masakit pero hindi naman napakasakit, istorbo ka lang kasi sa isipan. leche. kaya the other day nung pumarty si basyang dito medyo feel na feel ko ang rain drops :)) pero syempre dahil i love the rain inenjoy ko ang moment kaya happy pa rin ako. back to the point, i dont get it.

so after ilang shots. maybe its because i cant have you. naiinis ako kasi pag may crush ako, alam kong magkakagusto din sakin. confident? pero oo, bihira ako magkacrush. hindi ko alam bakit. i feel like im the cruela deville having her meddling ways to get what she wants. oh but you didnt fall for the trap. and like most cruela deville plans, it would seem to get there but it wouldn't. you almost fell in the pit. dapat tinulak na kita...1st fall mo na dapat yun oh!

i sound like im a pissed brat. and thats not a good picture...
i dont know if i like you, like you or i like you because you're challenging or i like the challenge but not you.

i dont get it.

Tuesday, July 13, 2010

Jeep

Araw araw pumapasada, iisa lang ang arangkada. Lahat tayo’y konektado sa jeep na ‘to dahil isang beses sa buhay natin naupo tayo. Nakapagisip, natanungan ng katabi, nalimosan ng batang kalye, nagulat sa biglang preno ni manong at nagising, lampas ka na pala. Anong kwento meron ka? baka magkapareho kayo ni Juan kung saan araw araw siyang nagaabang ng kwento sa loob ng jeep.

Matagal ng wala si Lola Mela, umalis ang anak na si Lito. Pero kahit ganun ang kapalaran mas pinili ng matanda maging masaya kesa magmukmok at magpakalasing habang buhay. Kung kaya’t mas pinagtutuunan niya ng pansin ang pagpapalaki sa apo niya. Hindi na bumabata si Tatang, at lumalaki na si Juan, gusto niya itong mapalaki sa tama. Nais niya sa buhay ay maging matatag, madiskarte at maging maprinsipyo habang nagsisimula pa lang ang biyahe ng buhay ng bata.

Halos lumaki si Juan sa loob ng jeep, dahil sa lolo niyang Jeepney driver. Sumama sa araw-araw na pasada kung saan may kwentong hinahanap at napupulot. Mas gusto niyang sumama sa Tatang kesa makipaglaro sa mga bata sakanila dahil sa kababawan ng kwento ng pilosopo niyang lolo alam niyang may laman itong aral.

Mahirap lang sila pero kuntento na si Tatang. Ramdam niya ito sa tuwing isusuot niya ang asul niyang polo na nagsisilbing uniporme niya. Masayang may trabaho, masaya na hindi nag- iisa at kasama ang apo, masaya na simple lang ang buhay. Pagsakay sa jeep, at makikitang nakatulog ang apo sa loob mas lalo niyang naiisip ang pagpapalaki kay Juan. May dramang “its you and me” against the world si Tatang na lumipas ang ilang taon ganun din ang naramdaman ni Juan.

Di nagtagal si Juan na ang nag-aalaga sa lolo. Kaya di rin nagtagal nanghihina na ang matanda. Isang araw habang nagaantay mapuno ang jeep, nakaramdam na si Tatang. Pinababa ng binata ang lahat, at tinakbo ang lolo sa hospital.

Sa unang beses sa buhay niya naging pasahero si Juan. Sumakay ng jeep papuntang ospital para bisitahin ang pinaka mamahal niyang lolo. Habang nasa biyahe pinagtuunan niyia ng pansin ang halos lahat. Naalala niya ang sabi ng lolo “Ang kwento ng buhay natin nasa loob ng jeep,” at doon niya nabigyang kahulugan ang mga napansin niya, napagdaanan niya, nasubukan at ang buhay niya.

Ang pagsuot ng uniporme, paalala ng estado nila sa buhay. Pag init ng makina, ang paghahanda ng sarili sa ano mang mangyayari. Aarangkada na ang Jeep, ang simula ng byahe ng buhay. Mga pasaherong sasakay, mga bagong karakter na magbibigay kahulugan sa iyong pagkatao. Ang pagbayad, paalala na hindi tayo ang may hawak ng buhay, tulad ng hindi pagkontrol sa kita ng isang jeepney driver sa araw araw. Ang pagaabot ng bayad, pinapakita ang mga tutulong sayo. Ang pagsusukli, pagbibigay ng kung ano ang sapat. Pag hinto, na sa kahit anong bilis ng mga pangyayari sa buhay, may mangyayari na tayo’y hihinto. Ang traffic, na magpapatagal ng lahat. na may magtutuloy ng laban ng buhay. Ang bagong sakay. Nandito nga ang kwento. “Ito nga ang buhay namin. Ito ang kwentong jeep.”

Tuesday, July 6, 2010

kasama si ex sa panaginip

madilim, maluwag parang infinite space pero room. ang nakita ko lang dalawang upuan, sa gitna ng mga ito isang projector na nakapatong sa table...dahan dahan kong naramdaman na may umakbay sakin hanggan maka upo. hindi ko siya tinignan kasi napupuzzle ako sa nakikita ko, anong meron? medyo masama kutob ko eh.
umupo kaming dalawa. sabay nagsimula ang palabas. ako at siya from 3 years ago
mga panahon ng habulan, at taya tayaan. magaaway, may hahabol. tapos ikaw naman taya ako naman hahabol. hanggang sa naramdaman ng isa nahihirapan na siya huminga. time out muna, pero sa larong 'to walang time out. kasali ka ba o hindi? will you stay or will you leave?
tuloy tuloy pa rin ang palabas. mas bumabaon ang sakit.
reliving the 1st heart break, reliving the pain. but what made me burst into tears is when i saw what he saw. what he saw when he fell in love, what he saw when he fell out of love. what he saw when he wanted me back, what he saw when he said maybe i'll just come back because i chose to be with someone else who was never mine. he was crying and i didnt do anything.
i couldn't watch anymore, but i could still hear it. i didnt want to see any more, i looked at him and he was holding back his tears.

i was mean. i was unfair. i was irrational. ungrateful. i used and abused him when he was trying to get me back. just to get my revenge. i broke his heart because he broke mine. im wrong. im sorry

__________________

Aldrich...my botot, im sorry.

__________________

i woke up and cried.
when i checked my phone "1 message received: Aldrich"